Οποιος καταγγέλλει κάτι τόσο σοβαρό όσο ένα «αλισβερίσι» για να κερδίσουμε τη μη περικοπή των συντάξεων και να υποχωρήσουμε στο θέμα της Μακεδονίας, πρέπει να μπορεί και να το αποδείξει. Οταν δεν καταθέτει συγκεκριμένα στοιχεία, πέφτει στο επίπεδο της απλής συκοφαντίας.
Αλλά, ας περάσουμε τον ισχυρισμό περί συνδιαλλαγής από ένα απλό τεστ λογικής. Πώς μπορεί να ισχυρίζεται κανείς ότι χρειάζονται ανταλλάγματα προκειμένου να ανασταλεί η περικοπή των συντάξεων, όταν με απλά μαθηματικά αποδεικνύεται ότι τα νούμερα βγαίνουν; Η οικονομία πηγαίνει καλύτερα, όχι μόνο πιάνουμε τους στόχους, αλλά σταθερά τους ξεπερνάμε, το μέτρο είναι εφάπαξ και όχι διαρθρωτικό. Και, έτσι, ακυρώθηκε. Απλή λογική.
Πάμε, όμως, να δούμε αν η Συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί οπισθοχώρηση. Αν η Ελλάδα κερδίζει ή χάνει. Με την πολιτική πατρός Μητσοτάκη, εδώ και 25 χρόνια η γειτονική χώρα αυτοαποκαλείται Μακεδονία, όλη η υφήλιος την αποκαλεί Μακεδονία, λένε ότι μιλάνε μακεδονικά κ.ο.κ. Πλέον, θα μετονομαστούν οι ίδιοι σε Βόρεια Μακεδονία και θα ξεκαθαρίσουν ότι η γλώσσα τους είναι σλαβικής προέλευσης και καμία σχέση δεν έχει με την αρχαιοελληνική κληρονομιά. Αρα, πώς στέκει να λέει κανείς ότι αποτελεί «αντάλλαγμα» μιας επικερδής για τη χώρα μας συμφωνία;
Από τη ραδιοφωνική εκπομπή «Μεταξύ σοβαρού και αστείου», Στο Κόκκινο 105.5 με τους Βαγγέλη Καραγεώργο και Δημήτρη Κουκλουμπέρη.